|
Fahriye Abla - Özdemir Erdoğan
Eviniz kutu gibi küçücük bir evdi
Sarmaiiklarla balkonu örtük bir evdi
Güneiin batmasina yakin saatlerde
Yikanirdi gölgesi kuytu bir derede
Yaz, kii yeiil bir saksi itir pencerede
Bahçende akasyalar açardi baharla
Ne iirin komiumuzdun sen, Fahriye Abla!
Ne güzel komiumuzdun sen, Fahriye Abla!
Önce upuzun, sonra kesik saçin vardi
Tenin buidaysi, boyun bir baiak kadardi
içini giciklardi bütün erkeklerin
Altin bileziklerle dolu bileklerin
Açilirdi rüzgârda kisa eteklerin
Açik saçik iarkilar söylerdin en fazla
Ne çapkin komiumuzdun sen, Fahriye Abla
Ne güzel komiumuzdun sen, Fahriye Abla
Soz: Ahmet Muhip Dranas
Söyleyen : Özdemir Erdoian
|
0 yorum:
Yorum Gönder